Chcesz pomóc swojemu dziecku radzić sobie z emocjami?
Chcesz pomóc swojemu dziecku, nastolatkowi:
- Jest bardzo często drażliwe, szybko się złości? Krótko się koncentruje?
- Nie radzi sobie z trudnymi sytuacjami, stresem? Nie potrafi się wyciszyć, ma kłopoty ze snem?
- Jest opryskliwe? Nie akceptuje siebie, ma niskie poczucie wartości?
- Nie umie doceniać codzienności, ciągle myśli o przyszłości lub przeszłości. Ma natłok myśli?
- Przyzwyczaiło się do nadmiaru bodźców, pośpiechu, głośnego, dynamicznego, kolorowego otoczenia i tylko takie jest w stanie przykuć jego uwagę?
- Jest przeciążone i doświadcza stresu dnia codziennego? Musi sprostać wymaganiom w szkole, na zajęciach dodatkowych a jego umysł jest atakowany natłokiem informacji, bodźców, myśli, listą zadań do wykonania?
Twoje dziecko nauczy się:
- Regulować własne emocje
złości, smutku z większą dbałością o swoje zdrowie i życzliwością do innych. Nauczy się kontrolować impulsy.
- Uspokoi męczące myśli. Pozna i polubi siebie. Zauważy swoje potrzeby.
- Odnajdzie wewnętrzny spokój, który pomoże radzić sobie w najtrudniejszych chwilach? Uspokoi sen.
- Nauczy się koncentrować i wykorzystywać zasoby wewnętrzne żeby być szczęśliwym człowiekiem, mieć dobre samopoczucie, osiągać więcej edukacyjnie i w kontaktach rówieśniczych.
Decydującą rolę w rozwijaniu u
dziecka odporności na stres odgrywa otoczenie i środowisko, w jakim dorasta. Jako dorośli mamy ogromny wpływ, możemy
od najmłodszych lat wspierać dzieci w rozpoznawaniu emocji u siebie i innych, w
regulacji napięć, wyciszaniu się i radzeniu sobie z napięciem, mogą do tego służyć techniki uważności.
Rozwijanie kompetencji w obszarze
uważności pozwala dziecku w trudnych sytuacjach zwrócić uwagę na własne
reakcje, odczucia i emocje zamiast wybuchać złością. Uważność wzmacnia dodatkowo
pamięć, koncentrację, umiejętność planowania, poczucie własnej wartości,
empatię oraz relacje z innymi. Wspieracie
dzieci w utrzymaniu wewnętrznej równowagi i byciu uważnym na siebie i innych
warto ćwiczyć każdego dnia.
Mindfulness to stan umysłu osiągany za pomocą skupienia uwagi na chwili
obecnej bez oceniania i negowania. To świadome, pełne ciekawości
przyglądanie się otoczeniu, jak również odczuciom z ciała, myślom, emocjom. Dzięki
praktykowaniu zmienia się sposób w jaki dzieci odnoszą się do siebie i
otoczenia. W chwili lęku, napięcia, złości, smutku potrafią podejść z rezerwą
do natarczywych myśli i przeżyć silne emocje bez ich rozkręcania. Dzięki czemu dzieci są spokojniejsze i
umieją poradzić sobie w sytuacji stresowej. Nie muszą reagować natychmiast na
wszystko co usłyszą lub zobaczą.
Nie da się tego zrobić w 5 minut. Trzeba się tego uczyć, ćwiczyć to
krok po kroku, najlepiej z kimś kto pomoże, kto umie, tak żeby nie zagłuszać
tego co się w nas dzieje tylko umieć
temu się przyjrzeć z odwagą.
Ćwiczenia dopasowane są do wieku i możliwości rozwojowych. Rodzice otrzymują wskazówki jak wspierać w
domu.

Komentarze
Prześlij komentarz